موضوع
در طرف راست سپاه روم و در طرف چپ سپاه ایران در نظر گرفته شده بدان علت که در
ایران باستان سپاه قلب وطن بوده و قلب در طرف چپ قرار دارد .
ایرانیان دارای ارابه های جنگی بوده و به فنون و ابزار آلات جنگ اگاه تر بوده اند
ومجهز به وسایلی نظیر تیر و کمان , حال آنکه سپاه روم فاقد ارابه جنگی و ابزار جنگی
انها خنجر و نیزه بوده است (در اشعار فردوسی ).
مرتبه و مقام ایرانیان در جنگ از فرم پوشینه آنها تعیین میشده است .
سران سپاهدارای لباسی بوده اند که گرداگرد یقه تا روی آستین ها کشیده میشده مانند
بالهای عقاب ، یقه پوشینه نیزه دار روی شانه های وی و یقه لباس برای نیزه پران فقط
روی شانه راست را در بر میگرفته (در اثر استاد به وضوح دیده میشود ).
این سبک از آلات و ابزار جنگ ، از پارت گرفته شده است .
تزئینات روی ارابه از گلهای هفت پر و دوازده پر تخت جمشید الهام گرفته شده ، بدان
معنا که هفت روز هفته و دوازده ماه سال آماده دفاع از وطن بوده اند .
تمام چهره ها و اناتومی و حالات سربازان در حال نبرد کاملا با هم هماهنگ و یکسان
است .
پوشینه رومی ها برهنه و مقام منزلت انان از کلاه انان مشخص میشده است .
زمینه تابلو و ساز و برگ سربازان با طلا کار شده است .
نقاشی به طرز زیبایی از کادر خارج کار شده است
سپاهی گذشت از مداین به دشت
که دریای سبز اندرو خیره گشت
خروش سواران و گرد سپاه
ابا دود و آتش بر آمد بماه
به هر سو ز رومی تلی کشته بود
وگر خسته از جنگ برگشته بود