موضوع
تابلو گویای اثار نیکی است که رفتگان از خود به جا میگذارند ،سمبل رفتگان داریوش
اول است که آثارکرامات وی ساخت بنای تخت جمشیدبوده و اگرچه پادشاهی وی با تمام شدن
عمرش به پایان رسید اما اثار تخت جمشید که به دستور وی بنا شده است همچنان پا بر
جاست .
در این اثر از طاق های ضربی معماری ایران بهره گیری شده است و به رنگ سبز زبر جد
رنگ امیزی گردیده و در روی آن با طلا خط بصورت نقاشی نوشته شده است .
تالار صد ستون تخت جمشید با پرسپکتیو ماهرانه ای ساخته شده است و صحنه به تخت نشستن
داریوش در تابلو نمایان است.
رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
چنان نماند و چنین نیز نخواهد ماند
بدین رواق زبرجد نوشته اند به زر
که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند
سرود مجلس جمشید گفته اند این بود
که جام باده بیاور که جم نخواهد ماند