موضوع
منظره زیبای بهاری در حالی که حافظ و یار زیبایش در حال نوازندگی است و کنایه از
لذت بردن در زمان حال را یادآوری میکند.
خوش آمد گل وزان خوشتر نباشد
که در دستت بجز ساغر نباشد
زمان خوشدلی دریاب و دُریاب
که دایم در صدف گوهر نباشد
ز من بینوش و دل در شاهدی بند
که حسنش بسته زیور نباشد