موضوع
دراین اثر از طاق های ضربی معماری ایران بهره گیری شده است .
با درونمایی ماهرانه ای در درون طاق شعر حافظ بصورت خط نقاشی نوشته شده است .
حافظ که در راه نشسته با نوری از فرشتگان هماهنگ گردیده و فرشتگان با بال و پر رنگین خود از حافظ استقبال میکنند
دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند
گل ادم بسرشتند و به پیمانه زدند
ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت
با من راه نشین باده مستانه زدند